ช่วงนี้อากาศออกจะเย็นๆนิดนึง เอ!แต่จะว่าไปก็ไม่นิดแล้วนะ คือ ต้องใส่เสื้อกันหนาวแบบเล็กๆกันบ้างแล้ว ไม่รู้เป็นไรพอย่างเข้าหน้าหนาว ก็เป็นอันต้องอยากทานผลไม้ขึ้นมาทุกที ซึ่งอันที่จริงควรจะเป็นหน้าร้อนมากกว่า ตอนหน้าร้อนก็ไปเที่ยวสวนผลไม้ทีเมืองจันท์กันมาแล้ว แล้วหน้าหนาวหละไปสวนผลไม้แถวไหนดีที่ไม่ไกลจากกรุงเทพฯ แบบเช้าไปเย็นกลับไม่ต้องค้างคืน
ว่าแล้วก็นะ ไม่ไกลจริงแหละ “ไร่กำนันจุล” เลยเป็นงัย ช่วงนี้มัลเบอร์รี่กำลังออกเลย ว่าแล้วก็ หกโมงครึ่งเป็นเวลาของจุดนัดพบ รถคันเดียวจะได้ไม่เปลืองน้ำมันดี เราขับรถผ่านดอนเมืองไป ยาวไปถึงรังสิต แล้วก็ตรงไปเรื่อยๆยังไม่เลี้ยวไม่แวะไหนทั้งสิ้น แบบว่ากลัวถึงช้า จนถึงแยกพุแคก็ตรงไปเรื่อยๆก่อน จากนั้นเบี่ยงตัวมาทางขวาเข้าทางสู่ทางหลวงหมายเลข 21 ผ่านอำเภอวิเชียรบุรี เนื่องจากเรามาเช้ามากเลยยังมิมีอารมณ์จะกินไก่ย่างวิเชียรบุรี เอาไว้ขากลับบ่ายๆค่อยแวะละกัน ยาวมาอีกนิดก็ถึงแยกบึงสามพัน ก็ยังคงตรง คือทางไปง่ายมากตรงอย่างเดียวจริงแหละ จากนั้นก็ถึงแยกวังชมภู ให้เราเบี่ยงออกขวา คือ เราก็ยังคงใช้เส้น 21 อยู่ เลยมานิดเดียวทางขวามือของเราเลย คือ ไร่กำนันจุล จุดหมายในฝันของเรา เนื่องจากเรามาเช้าเลยมีรถจอดอยู่ไม่มากนัก ไม่ต้องแย่งกะใคร สบายใจมาก
งานนี้ไปถึงก็ประมาณ 8 โมงกว่าๆ คือ ก็หิวกันแล้ว ก็หาทานข้าวแบบไม่เต็มสตรีมในร้านของฝากไร่กำนันจุล อาหารน่าทานดี รสชาดไปได้ แต่ที่อร่อยกว่าคือ น้ำผลไม้ อร่อย สด หอม จากนั้นก็ติดต่อเพื่อนั่งรถรางเที่ยวไร่ รถรางที่ไร่กำนันจุลไม่เหมือนที่อื่น ขับเคลื่อนด้วยรถแทรคเตอร์คันใหญ่ ธรรมชาติแบบชนบทล้วนๆ ก่อนได้ขึ้นรถรางต้องเดินผ่านอุโมงค์ต้นไม้ก่อน เขียวสดสวยมาก ซึ่งก็คือ อุโมงค์ต้นไผ่ พื้นใต้อุโมงค์มีใบไผ่ร่วงสีเหลืองทองเต็มไปหมด ถ่ายภาพออกมาแล้ว คือ เมืองไทยหรอเนี๊ยะ สวยๆ เย็นด้วย จากนั้นก็นั่งรถรางกัน เพิ่งรู้เหมือนกันว่าที่ไร่กำนันจุล ได้รับพระราชทานรถแทร็คเตอร์จากในหลวงด้วย ไร่กว้างมาก เราขับผ่านสวนกล้วย กำลังโตเชีย
จุดแรกที่รถจอดคือ ชมการสาธิตการทำท๊อปปิ้งมัลเบอร์รี่ เราลองทำเลยหละ เพราะทำแล้วได้กลับไปด้วยอะ ชอบจัง แล้วก็เดินเข้าไปดูแปลงองุ่น คือ จำพันธุ์ไม่ได้แล้ว มัวแต่ฟังผ่านๆ เน้นถ่ายรูปเลยพลาดซะ และแล้วก็มาถึงไฮไลท์ของการเดินทาง “ไร่มัลเบอร์รี่” ตะกร้าละ 99บาท เก็บได้เต็มตะกร้ากันไปเลย คือ เนื่องจากทางไร่ให้เราเก็บกันอย่างสบายแล้วเราก็เควรถนอมผลไม้ของทางไร่หน่อยละกัน ถ้าไม่แน่ใจก็ไม่ต้องเก็บ สงสารเค้าอะ เราเห็นคนเก็บทิ้งเยอะมาก คือ มันยังไม่ดำก็เก็บแล้วก็บ่นว่าเปรี้ยวแล้วก็ทิ้ง คือ เราไม่ชอบมากๆเลย
นอกจากนี้ก็ยังมีสวนส้มโชกุน ซึ่งเป็นผลไม้ชื่อดังของไร่กำนันจุล นี่เรามาไม่ทันช่วงสละนะ ถ้ามาทันหละก็เสร็จเราอีก แล้วยังได้ไปดูการเลี้ยงปลาในบ่อด้วย ซึ่งถือว่าไร่กำนันจุลมีพื้นที่กว้างมาก จนแม้กระทั่งนั่งรถชมไร่ก็ยังไม่ทั่วไร่เลย
ขากลับออกมาเราก็ใช้เงินกันซะหน่อยที่ร้านของฝาก ที่ไม่พลาดก็ปลาส้มเลย อร่อยเด็ดดวง ส่วนผลไม้สด ไม่ต้องห่วงเพราะสอยมาตั้งแต่อยู่ไรแล้ว
ว่างๆมาเที่ยวกันได้นะ เดินชมธรรมชาติชิลๆ ร้อนนิดแต่ก็ได้อะไรกลับไปเยอะ สนุกด้วย ใกล้อีกต่างหาก
เรียบเรียงข้อมูลโดย : paipaitour
ที่มาภาพ :
0 ความคิดเห็น :
แสดงความคิดเห็น